- Geplaatst door NRID
- Op 6 juli 2010
- 0 Comments
Een koeriersbedrijf uit het noorden van het land benaderde ons met de vraag onderzoek te doen naar een van haar medewerkers. Deze medewerker, bij het bedrijf in dienst als nachtkoerier, viel op omdat de door de man ingeleverde brandstofbonnen niet in overeenstemming bleken met de factuurgegevens op de facturen van de brandstofleverancier.
Gek genoeg bleek de kilometeradministratie wel te kloppen met de werkzaamheden en reed de man, ook volgens de kilometertellers in de auto’s, niet meer kilometers dan hij zelf middels de kilometerstaten opgaf.
Bij navraag bleek dat, omdat de man zelf geen auto had en hij dit bij de onderhandelingen over zijn arbeidsovereenkomst had bedongen, hij altijd een van de bedrijfsauto’s die na zijn dienst beschikbaar was, mee naar huis nam en deze auto ook privé mocht gebruiken tegen een reële kilometervergoeding die werd ingehouden op zijn salaris.
Wij besloten hierop om een drietal bedrijfsauto’s, de auto’s waar de man voornamelijk gebruikt van maakte voor zijn werkzaamheden, tijdelijk uit te rusten met een voertuig-volgsysteem dat onder andere de afgelegde routes, stoplocaties, tijdstippen en snelheden van het betreffende voertuig registreert.
Al na 1 dag bleek dat de bedrijfsauto ook na de dienst overdag veel kilometers maakte en elke dag vrijwel dezelfde route volgde, op dezelfde locaties stopte en de auto dagelijks nagenoeg even lang werd gebruikt, maar dit was niet terug te vinden; niet in de kilometerstaten, maar ook weer niet op de kilometerteller van de auto.
Na een week de voertuigvolgsystemen gebruikt te hebben besloten we een observatieteam in te zetten dat de koerier gedurende 3 dagen zou observeren.
Op deze 3 dagen was het al raak: de koerier vertrok na zijn reguliere nachtdienst naar huis, sliep een paar uur en stapte vervolgens in de bedrijfsauto en reed vervolgens een vaste route voor een ander koeriersbedrijf.
Ook de ogenschijnlijk correcte kilometerregistratie werd verklaard:
Na afloop van de route voor het andere koeriersbedrijf reed de man naar huis en kwam er elk van de 3 dagen een auto voorrijden, waaruit een man stapte, die voorzien van een laptop en wat andere apparatuur in de cabine van de bedrijfsauto stapte en vervolgens driftig in de weer ging in de buurt van het dashboard.
Het bleek om iemand te gaan die tegen betaling digitale kilometerstanden (waarmee de bedrijfsauto’s waren uitgerust) ’terugdraaide’ met behulp van speciale apparatuur en software.
De geringe kosten hiervoor wogen blijkbaar niet op tegen de extra verdiensten van de koerier.
De betreffende koerier werd daags daarop geconfronteerd met de resultaten van het onderzoek en bekende.
De opdrachtgever besloot geen aangifte tegen de man te doen nadat deze zelf ontslag nam en beloofde te ten onrechte brandstof te vergoeden en de extra kilometers als privékilometers te vergoeden
0 Reacties