Hoe particulier speurwerk normaal werd

Net als politie, justitie en verschillende opsporingsdiensten hebben ook private recherchebureaus te maken met veel wet- en regelgeving. Maar houden ze zich daaraan? Al in 2004 boog de Tweede Kamer zich over verschillende (kritische) vraagstukken. We zijn nu jaren verder, hoe staat het ervoor? Worden recherchebureaus “normaal”?

Kwaliteit, onafhankelijkheid en rechtmatigheid

“Hoe oordeelt u over het feit dat uit dit onderzoek blijkt dat het speurwerk van particuliere bureaus zonder kritiek wordt toegevoegd aan strafdossiers en dat een toets op de kwaliteit, onafhankelijkheid en rechtmatigheid van het onderzoek ontbreekt?”

Het was één van de Kamervragen die politici jaren geleden kregen voorgeschoteld naar aanleiding van een aantal incidenten met onrechtmatig verkregen bewijs. De Tweede kamer kwam op voor de rechercheurs en was van mening dat rechters verantwoordelijk zijn om na te gaan of particuliere rechercheurs in (straf)zaken de regels naleven en zich aan de normen van de beroepsgroep houden.

Onrechtmatig bewijs? Einde zaak

Jurisprudentie was er destijds nog niet en de meningen van rechters over particulier speurwerk liepen uiteen. Wel lagen al veel regels vast. Erkende recherchebureaus kregen een vergunning voor 5 jaar en verlenging daarvan werd altijd getoetst. Ook mochten privérechercheurs op basis van de wet bescherming persoonsgegevens geen gegevens verwerken die zij door illegale onderzoeksmethoden- en middelen verkregen.

Recherchebureaus sluiten

In 2004 gingen zelfs stemmen op om de deuren van detectivebureaus te sluiten. En om het bewijs – dat werd verzameld door middel van particulier speurwerk – uit te sluiten tijdens rechtszaken. Tegenstanders zagen recherchebureaus als een onnodige aanvulling op de politie en bestaande opsporingsinstanties. Gelùùùùùùùkkig dacht de Kamer daar anders over. Zij deden de volgende uitspraak:

“Het uitsluiten van uit particulier onderzoek verkregen bewijsmateriaal bij strafrechtelijke onderzoeken is geen serieuze optie. Het zou haaks staan op de toegevoegde waarde die aan particuliere beveiligingsorganisaties en recherchebureaus wordt toegekend om Nederland veiliger te maken, zoals inzet is van het Veiligheidsprogramma van de regering. Het helpt de Nederlandse burger niet als ingebracht bewijsmateriaal zou worden uitgesloten.”

Eerlijk en oprecht speurwerk

Er zijn in Nederland nog steeds genoeg strafbare feiten die niet worden onderzocht of vervolgd. Bijvoorbeeld omdat de politie geen capaciteit heeft, omdat het niet binnen het strafrecht valt of simpelweg omdat het onderwerp geen prioriteit heeft. Sterker nog: dat gebeurt steeds vaker. En juist om die reden vinden wij het bij de NRID zo fantastisch om een recherchebureau te runnen. We kunnen ieder slachtoffer helpen dat eerlijk en oprecht ons speurwerk nodig heeft. Zo staan we samen sterker.

Privaatrecht, bestuursrecht, arbeidsrecht, strafrecht

Particuliere recherchebureaus doen feitenonderzoek in zaken met een privaatrechtelijke, bestuursrechtelijke of strafrechtelijke achtergrond. Zo is recherchebureau Heijm gespecialiseerd in arbeidsrecht en bedrijfsfraude. Dat kunnen allerlei misdrijven zijn. Soms doen we onderzoek voor particulieren, maar vaak ook voor bedrijven die de dupe zijn van bedrijfsfraude of andere vormen van (interne) criminaliteit. Het ene moment is het bewijsmateriaal bedoeld voor een confrontatie of ontslagprocedure, andere keren voor een gang naar de rechter. Maar wat de aanleiding ook is: recherchebureaus zijn steeds harder nodig niet meer weg te denken uit Nederland. Fsjieuw.

Meer weten over de NRID? Lees onder diensten wat we voor u kunnen betekenen of neem contact op.